BWP en BRp zou BWP en BRp niet zijn zonder zijn vele vrijwilligers. Sterker nog van BWP of BRp zou wellicht geen sprake zijn. Ze zijn cruciaal in het verhaal, spelen net als de fokkers de hoofdrol en zijn de grondstof voor het succes van de vereniging.
Afspraak twee in deze reeks, brengt ons van Bocholt (Limburg) naar Heist op den Berg. Naar BRp-voorzitter Martine Michiels. Martine is altijd in de weer. Voor haar werk op de Thomas More hogeschool in Mechelen. Voor de pony’s. De paarden en haar kinderen. En voor de gepassioneerde fokkers en vrijwilligers van BRp.
BWP/LRV-product
Martine: Ik zie mezelf als een puur LRV/BWP-product. Mijn beide ouders zijn vroeger lid geweest van zowel LRV als BWP, waar ze ook allebei een bestuursfunctie opnamen. Het sprak dus min of meer voor zich dat wij hetzelfde pad zouden volgen. Samen met mijn zussen en broers ben ik ponyruiter, later ruiter en ook bestuurslid van LRV De Swaeneruiters Heist op den Berg geworden. Toen onze kinderen ponyruiter werden, werd ik naast Rudy Van Kerckhoven ponycommandant. Heel snel nadien kwam de vraag om lid te worden van het bestuur van BRp … Ondertussen zijn onze kinderen de pony’s ontgroeid en ben ik binnen LRV geen ponycommandant meer. Na de BWP-verkiezingen van vorig jaar kreeg ik een tweede mandaat als nationaal voorzitter van BRp dat ik combineer met het voorzitterschap van BWP gewest Heist-op-den-Berg.
Vrijwilliger
Martine: Nogmaals … genetica wellicht (knipoog). Mijn beide ouders zijn bestuurslid van BWP geweest. Toen ik kind was, was mijn vader voorzitter van BWP gewest Heist-op-den-Berg. Ik kan mij de vergaderingen bij ons thuis goed herinneren. Mijn zus en ik konden immers moeilijk in slaap vallen door de enorme bulderlach van Paul Maïs. (glimlach) Later is mijn moeder ondervoorzitter van BWP geweest. Wanneer ik vandaag als lid van de raad van beheer van BWP extra achtergrondinformatie nodig heb, is een telefoontje naar thuis vaak heel verhelderend. Vrijwilliger zijn binnen een vereniging, vraagt tijd en engagement, maar je krijgt heel veel vriendschap en verbondenheid in return.
Toekomst
Martine: We merken dat de gemiddelde BWP-vrijwilliger steeds ouder wordt. Soms hoor ik enige ongerustheid over de toekomst. Als voorzitter van de provinciale werkgroep van BRp-Antwerpen en van gewest Heist-op-den-Berg ben ik blij met de vernieuwing in beide ploegen. We hebben de ploegen kunnen versterken met ‘nieuw bloed’. Dat werkt ontzettend inspirerend! Ik zie jonge mensen klaar staan met heel fijne vernieuwende ideeën. Binnen BWP hou ik daarom van de aanpak van de ‘Jonge Fokkers’. Persoonlijk zou ik die groep nog meer willen ondersteunen omdat daar onze vrijwilligers van morgen gevormd worden. Algemeen genomen neemt ‘de jonge vrijwilliger van vandaag’ zijn engagement op een andere manier op als de ‘traditionele vrijwilliger’. Een engagement is vaak korter maar blijft zeer oprecht. Ik ervaar dat ook als coach van ESN-Mechelen (Erasmus Student Network) aan Thomas More. Elk academiejaar staat een ploeg van 15 studenten klaar om activiteiten voor internationale studenten te organiseren. Hun drive werkt aanstekelijk en de omgeving is voldoende veilig om eventuele foutjes op te vangen. Ik was overigens op dit moment net bezig met een leuke attentie voor de ‘Board van ESN’ (Erasmus Student Network), onze internationale studentenvereniging. Ik coach hen vanuit de school en vind het zeker nu super belangrijk om hen te bedanken voor hun engagement. Dat geldt ook voor alle vrijwilligers. Appreciatie tonen is belangrijk!
Fijne momenten
Martine: Dat zijn zowel de grote als de kleine momenten. Op de hengstenkeuring draait de BWP-machine op volle toeren en werken de medewerkers van het secretariaat nauw samen met een groot bataljon aan vrijwilligers. Dat geeft een ongelooflijk fijne dynamiek waar ik elk jaar weer naar uitkijk. Even goed krijg ik positieve energie uit een babbel met een (pony)fokker. Het zijn vaak gesprekjes waaruit ideeën groeien die we in het beleid kunnen gebruiken. De fokkersavond voor ponyfokkers van oktober 2019 was ook zo’n fijn moment. De dynamiek van die avond werkte heel inspirerend. We mochten toen zelfs ponyfokkers uit Nederland verwelkomen!
Fokkerij
Martine: Mijn eerste fokmerrie’s, Thamens Rosa Munda (v. Nachtegaal's Ambassador) en Farnes Van de Groenheuvel (v. Top Nonstop) heb ik zo’n tien jaar geleden via Rudy Van Kerckhoven gekocht. Uit “Roosje” fokte ik een hengstje. Uit Farnes heb ik vijf pony’s gefokt, voordat ik haar doorverkocht. Ondertussen bouw ik mijn fokkerij verder op haar kleindochter Que Sera Van het Klavertje (v. Anydale Ron). Ik hou van de mix van ponybloedlijnen uit België, Duitsland en Frankrijk. Persoonlijk streef ik naar complete, goed bewegende sportpony’s. Het gebruik van paardenbloed kan daarbij volgens mij heel nuttig zijn. De 2-jarige Artemis Van den Kievit (v. Rob Roy Van het Klavertje) gaat heel binnenkort ook de fokkerij in.
Tekst: Kris Van Steen
